पृष्ठ:हिन्दी विश्वकोष नवम भाग.djvu/७२६

यह पृष्ठ अभी शोधित नहीं है।

७१४ तसमन्धिसम -तूपीभूत मिव । तूलस्फोटनार्थ धनुः, करें धननेका यन्त्र, धुमको, तूनिका (स' खो.) तूलिरव स्वार्थ कन्। चित्रकरोपकरण, फटका। अंग भरनेको कू चो। पर्याय --ईषिका, ईषोका, लि, तूलग्रन्थिममा (म. स्त्रो. ) ऋषि नामक औषध। तुलो। २ द्रव सुवर्ष परोक्षा शलाका, गना मा मोना तृतचाप : म• पु० ) तुम्नाय तुम्नस्फोटनाय धाप इव। परखने की बत्तो। ३ गलाया हुषा मोना ढारनेका सूनका क, धुनको। . . ____ बरतन । ४ बीरणादि शलाका, लालटेन भादिको बत्तो। तूलन (हिं. स्त्रो०) जहाजको रेलिग या कठडरेको तूल ठन् कापि अमरत्व । ५ शय्योपकरणविशेष, तोचक । कड़में लगो हुई एक खंटी जिममें किमो उतारे जानेवाले तूलिनो (सं० स्त्री०) तूलोऽन्त्यस्या इनि डोष । साल्मली. भरो बोझमे बधो रम्मो अटका दो जाता है ताकि वृक्ष, सेमरका पेड़ । २ लक्ष्मणाकन्द । (वि.) ३ तुल- बोझ धोरे धीरे उतर जाय। युक्त जिसमें कई हो। तूलता (हि. स्त्रो०) ममता, बराबर । तूलिफला (म) म्रो०) तलि तूनवत् फल यस्खा। तूग्नना (स्त्रिी० ) १ध गेमें तन्म देने के लिये पहियेको पाल्मनोवृक्ष, सेमरका पेड। निकाल कर गाड़ोको किमो लकड़ी के महारपर ठहराना। सूली ( म स्त्रो० ) १ नोलबन्न । २ रंग भरनेको चो। २ पहियेको धुरोमें तेल या चिकना देना। ३ जुलाहोंका लकड़ोका एक यन्त्र । इसमें कूचोके रूप, सूमनानिका (स. स्त्रो • तून-निर्मिना मालिका । पिनि- ख ड़े रेशे जमाए रहते हैं। का, रूईको पोलो बत्तो जिममे कातने पर बढ़ बढ़कर सूबर ( स० पु०) तु-बाहुल कात् वरच दोघंच । १ तूवर. सूत निकलता हैं, पूनो। शब्दार्थ । २ कषाय ग्स, कसैला रस । (त्रि०) २ कषाय- तूननाम्लो (म स्त्रो०) तूलनिर्मिता नालो । विञ्जिका, रमयुक्ता, जिमका रम कसैला हो। तूवरक (म पु०) अजातशृङ्गपशु, छडा बस, बिना सूनपिवु (म स्त्रो० ) विच-कुन तूलप्रधानः पिचुः। सूल सौंगका बैंल । २ बे-दाढ़ोमछका मनुष्य। ३ कषाय- वृक्ष, रुई का पोदा। रस, कमला रम। तूम्नफल ( स० पु० ) अर्क वृक्ष, प्रकवनका पेड़। नुवरिका (म. स्त्रो०) तूवर संज्ञायां कम-टाप पत । तूलफला (म स्त्रो०) शाल्मलो वृक्ष, मेमरका पड़। १ आढ़की, अरहर । २ सौराष्ट्र मृत्तिका, गोपीचन्दन । तून्नमून ( म क्लो.) काश्मोरको चन्द्रभागा मदोके तूवरो (म स्त्रो०) सूवर गोरा डोष । १ पाढ़को, पर. किनारका एक-देश । हर। २ मौराष्ट्रमृत्तिका, गोपोचन्दन । तुलवतो (म स्त्रो?) वृक्षविशेष, नोल। तूष्णींशोला ( स० वि० ) तूणीं गोल यस्य । मौमावलम्बो, सूलत (२० पु.) तूलस्य वृतः। शाल्मलोक्ष, मेमरका मौन, चुप। इसका नामान्तर तुष्णिक है। सुष्णीक ( स० वि०) तूणी शोल यस्य । शीळेको मलापश्च । सूलशर्कग (स• स्त्री. ) तूलस्य शर्करेव। कार्यामबोज, पा ५३७३ इति वार्तिकोक्त्या का लोपश्च । मौनी, मौन कपामका बीया, विनौला । साधनेवाला। सूलसेचन ( म क्लो. ) तूलस्य मेचन इ.सत् । तूलसूत्र तूणीका (सं०पय ) तुषणीम् का । अकच प्रकरणे तूष्णीमः कर्तन, रूईमे सूत कातनेका काम । को पकव्यः । पा ५२७२ । इति वार्तिकोक्त्या कां । मौन, सम्हा (म स्त्रो०) तून प्रचं ततः टाप । कार्यामी, उप । कपास। तूणीम् ( स० अध्य० ) तूप बाहुलखात् नोम्। मौन। नूनि ( स० स्त्रो० ) सूल-इन् मच कित्। गुपध स् कित् । तृष्णमद (स.पु.) पूणो भू घज । मौनावसम्बन, उप ४ । ११६ । चित्रकारको वर्तिका, चित्रकारीको निस्तब्धता, सबाटा। चौ। तृष्णीभूत ( स० वि० ) तपो भू-ता । मौन, सुप, मान। पूनो।