पृष्ठ:हिंदी साहित्य का प्रथम इतिहास.pdf/१४८

यह पृष्ठ अभी शोधित नहीं है।

' ( १३७ ) अजोध्याकांड से ? राजापुर प्रति ) चौपाई-( देहिं कु) चालिहि कोटिक गारी ।। ... जरहिं बिखम जर लेहिं उसासा ।। कवनि3 राम बिनु जीवन आसा ।। बिपुल ४' वियोग प्रजा अकुलानी। अनुप जलचर गर्न सूखते पानी ।। अति बिखाद बस लोग लोगाई । | गए मातु पहिं रामु गोसाई१ ॥ मुखु१० : प्रसन्न चित चौगन चाऊ । मिटा सोचु११' जनि राखै१३ राऊ ।। दोहा—नव गयंदु रघुवीर मनु१३ ... राजु१४ अलान् समान । " छूट जानि, बन गवनु१५ सुनि । । र अनंदु १६ 'अधिकान १५१।११७ चौपाई--रघुकुल, तिलक जोरि दोङ१८ हाथा । मुदित, मातु पद नायेउ११ माथा ।। दीन्हि २०. असीस लाइ उर लीन्हे। , भूखन , बसनं . निछावर कीन्हे ।। . बारबार, मुख चुम्बति२१ माता । 'नयन, नेह, जलु३ पुलकित गाती ।। .गोद रखि पुनि हृदय लगाए। । श्रवत प्रेम रस पद सुहाए२५।। प्रेमं प्रमोदु२६ न कछु कहिं जाई । .. रङघनद पदची जनु पाई ।। | सादर सुंदर बेदनु३७ निहारी ।। बोली , मधुर वचन महतारी ।।

  • कहहु . तात":"जननी बलिहारी।:: :

कंबहिं लगन * मुंद मङ्गलकारी ।। . | : १. हु ३. ज्वर ३. केंवन ४. विकुल ५. जिमि ६ लुगाई ७, पहें ; राम ९, गुसाई १०, मख ११. सोचे १३, राख १३, रायद रघुवंस मनि १४, राज १४. गवनं ३६. आनँद १७, ५०. १८, ६) '१९. नायब २०. दीन्ह २१, चूमति २२. जल २३. लगई २४. स्वत २५.सुराई ३६. प्रेम प्रमोद २७, वदन ।