पृष्ठ:संक्षिप्त हिंदी व्याकरण.pdf/१८७

यह पृष्ठ अभी शोधित नहीं है।
( १७५ )

( १७५ ) अका-जैसे धम-धमाका, भड़-भड़का, धड़-धड़ाका । आन-जैसे, ऊँचा-ऊँचान, लंबी-लंबान, नीचा-नीचान । आयत-जैसे; बहुतायत, पंच-पंचायत, अपना-अपनायत । आहट-जैसे, कड्डु-कड़ाहट, चिकना-चिकनाहट । ई-जैसे, बुद्धिमान-बुद्धिमानी, गृहस्थ-गृहस्थी, चोर-चोरी । औती-जैसे, बाप-बपौती, बूढ़ा-बुढ़ौती । के-जैसे, धम-धमक, ठढ-ठढक । त-जैसे, रंग-रंगत, मेल-मिल्लत । ता-जैसे, मित्र-मित्रता, कवि-कविता, मधुर---मधुरता । त्व-जैसे, गुरु-गुरुत्व, सती-सतीत्व, पुरुष-पुरुषत्व । पन-जैसे, काला--कालापन, पागल-पागलपन, लड़का-लड़कपन । पा-जैसे, बूढ़ा-बुढ़ापा, रॉड़-रेड़ापा । य-जैसे-मधुर-माधुर्य, पंडित-पांडित्य, धीर-धैर्य । सु-जैसे, अप-आपस, घाम-घमस । ( ग ) अपत्यवाचक ( संतानवाचक ) संज्ञा अ-जैसे, रघु-राघव, पाडु-पाडव, वसुदेव--वासुदेव ।। इ-जैसे, दशरथ-दाशरथि, मरुत्-मारुति । ई-जैसे; रामानन्द-रामानन्द, दयानंद-दयांनदी, मोहम्मद • मोहम्मदी । एय--जैसे, गंगा---गांगेय, कुती-कौंतेय, विनता--वैनतेय, भगिनी-भागिनेय ।। य-जैसे, शंडल-शाडिल्य, पुलस्ति--पौलस्त्य, दिति-दैत्य । | (घ ) ऊनवाचक संज्ञाएँ . इया--जैसे, खाट-खटिया, फोड़ा-फुड़िया, डब्बा–डिबिया ।। ई-जैसे, पहाड़-पहाडी, ढोलक-ढोलकी, रस्सा-रस्सी,टोकरा-टोकरी । । ओला--जैसे, सॉप- सँपोली, बात-बतोला, खाट---खटोला । ड़ा, ड़ी-जैसे, चाम-चमड़ा, मुख-मुखड़ा, पंख-पंखड़ी ।