पृष्ठ:बिरहवारीश माधवानलकामकंदला.djvu/१४४

यह पृष्ठ अभी शोधित नहीं है।

११६ विरहबारीशमाधवानलकामकंदलाचरित्रभाषा। चौ० प्रायवीर विक्रमसोबूझी। यहकछुलीला मोहिंनसूझी॥ सुनिकिहि कारणतनतावतस्वामी। भईकहातुमको बदनामी ॥ तबनृपसब वृत्तान्तसुनायो। सुनवैताल बहुतदुखपायो॥ जोमैंआय न काजसँवारो। तोयेवृथा मरेतेचारो ॥ करगहिनृपको ठाढ़ोकीन्हों। याविधिताहि सिखापनदीन्हों। धन्यरविक्रम नरनायक । तुमसबकरी आपनेलायक ॥ अवनिजुडेशको पगधास्यो । पूर्णभयोबत भूप तिहास्यो । इतौरनर रहेनकोई । उठि माधौनल ठाढ़ोहोई ॥ भांति २ बैतालसिखायो। तबचलि बिक्रम डेरेआयो। बैठइकंत बीरबैताला । आकर्षेउ फणपतिकोलाला॥ सोततकाल आयगयोऐसे । गजकेकाज गरुड़धज जैसे ।। कहौकोनकारण मोहिंध्यायो। तबबैताल प्रसङ्गसुनायो। सुनिसबकथा शेशसुतलीन्हीं। बड़ीसिफारिश नृपकीकीन्हीं॥ उभयदअमृत तिनदीन्हा । पिंगलीगोन भौनकहँदीन्हा ।। माधौनिकटवीर चलिआयो। अमीवुन्दताके मुखनायो। सुधाप्रवेश कंठभयोजबहीं। कहयादोस्त उठो द्विजतवहीं॥ द्विजकोले बैतालसिधायो। निकटउज्जैन पतीके आयो॥ क्षितिपतिमिल्यो विप्रकोऐसे । अवधनाथकैकइ सुतजैसे ॥ रघुवरज्यों हनुमतयशगायो । त्योंक्षितीश वैतालहिंध्यायो । माधीनलैब है जकलागी। कहांकंदलापरम सभागी।। ताकोउत्तर विक्रमदीन्हों। मैंतोतेरो परचोलीन्हों। आशिकएक तुहीजगमाहीं । त्याग्योतन तिनुकाकीनाई ।। होजीवत छांडीवहनारी । मिथ्यातोसों मुईउचारी ॥ अमीबुंदक्षितिपतितवलीन्हों। गवनदेशकामावति कीन्हों। पहुँच्योकाम कंदलापास । देखतबढ़ी सखिनकीआस ।। श्रमीचन्दताके मुखडाखो । उठिबालाकहि मित्रपुकारयो। तबनृपकही कंदलासेती। मेरीएक किसासुनयेती ।। तेरेकाज माधवाचिरही । बन २ फिरोप्रलापनकरही ।।