पृष्ठ:गोरख-बानी.djvu/२२२

गोरख-वानी] १८३ तेरसि तृकुटी' संमि करि मेलि । चंद सुरज दो संमि करि मेलि। एक सिंघ रूध्या नव घाट । सत गुर पोजौ ऊजू वाट ॥१४॥ चौदसि चौदह रतन बिचार । काल विकाल आवता निवारि । आ८ श्राप देषौ पट तारि । उत्तपति परलै काया मंझारि ॥१५॥ पून्यं पुगी मन की आस । माया मोह तजि भये उदास । सोलह 'कला सपूरण१२ चंद । गुर परसादे थिर भया'४ कधि ॥१६ पंद्रह तिथि कला की सधि । मंछीद्र प्रसादै१५ भया कंधा भया थिर तब पाछै धीर । अनंत सिधा श्री गोरष पीर ॥१७॥ १. (क) तृकुटि । २. (घ) समि । ३. (घ) रूपा; (क) रूघ्या। ४. (घ) सतगुर । ५. (घ) षोडे ! ६. (ड) कथिया अाह बाट। ७. (घ) चवदछि चवदेह । ८. (घ) श्राप। ९. (क) प्रलै । १.. (घ) पूनिम ; (6) पून्यो। ११. (घ) सोले । १२. (घ) संपूर्ण । १२. (५), (ड) प्रसाहर्दै । १४. (१) पिर होय । १५. (घ) मछिंद्र प्रसादे । ९६. (प) पिरि भया; () भया धीर जन आ पीर ; (6) में 'धीर' के स्थान पर 'ती।। १५. (क) नती।