रसकलस १३४ - चाव सों एक को आइ गह्यो उमड़े धन को झर लावत जोही। एक सों भाख्यो विलासिनि यों किन भीजत आइ बचावत मोही ।।१।। ५-अनुशयाना सकेत-स्थल के नष्ट होने से सतप्त रमणी को अनुशयाना कहते हैं। इसके तीन भेद हैं-१-सकेतविघट्टना (वर्तमान ), २-सकेतनष्टा (भावी) तथा ३-रमणगमना (भूत)। संकेतविघट्टना वर्तमान सकेत-स्थल नष्ट होने से दुःखित ललना को सकेतविघटना कहते हैं। उदाहरण दोहा- कहा भयो जो है गई लता-बिहीन निकुंज । घर समीप विलसत अहैं अजौं घने-तरु-पुंज ॥१॥ सूने-सदनन के नसे चूर भयो कत चित्त । वहु-विहार-उपवन अहैं अजौं बिहार-निमित्त ॥ २ ॥ संकेतनष्टा दोहा- कत सिसकति हहै उतै रसिक-जनन ते भेंट । है तेरी ससुरारि मैं सुंदर सजे सहेट ॥ १ ॥ सखि ससुरे मैं सैर की अहै असुविधा नाहि । उत अभिमत-फल-दायिनी-बहु-फुलवारी आहि ॥२॥ रमणगमना सकेत स्थल में प्रियतम के गमन का अनुमान कर जो स्त्री अपनी अनुपस्थिति पर तत होती है उसे रमणगमना कहते हैं। कवित्त- आलिन को आनन विलोकि अकुलानी महा केला के झमेला मिले कुफल करेला के
पृष्ठ:रसकलस.djvu/३८१
यह पृष्ठ अभी शोधित नहीं है।
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/44/%E0%A4%B0%E0%A4%B8%E0%A4%95%E0%A4%B2%E0%A4%B8.djvu/page381-997px-%E0%A4%B0%E0%A4%B8%E0%A4%95%E0%A4%B2%E0%A4%B8.djvu.jpg)